Cnota

Czym jest cnota:

Cnota to jakość moralna, pozytywna cecha jednostki .

Cnota to chęć jednostki do czynienia dobra ; i jest to nie tylko cecha charakterystyczna, to prawdziwa skłonność, cnoty są stałymi nawykami, które prowadzą człowieka na ścieżkę dobra .

Istnieją różne sposoby użycia tego terminu i istnieje kilka przykładów cnoty, które są związane z siłą, cierpliwością, odwagą, mocą działania, skutecznością jednego lub integralnością umysłu .

Cnota jest pojęciem, które odnosi się do postępowania istoty ludzkiej, gdy istnieje doskonała adaptacja między zasadami moralnymi a wolą ludzką.

Istnieją cnoty intelektualne, które są powiązane z inteligencją i cnotami moralnymi, które są powiązane z dobrem. Cnota intelektualna polega na umiejętności uczenia się poprzez dialog i refleksję w poszukiwaniu prawdziwej wiedzy.

Z kolei cnota moralna jest moralnym działaniem lub zachowaniem, jest to nawyk uważany za dobry zgodnie z etyką.

Dowiedz się więcej o koncepcji etyki.

Ogólnie rzecz biorąc, w języku potocznym słowo cnota jest używane do określenia ogólnych cech osoby .

Wyrażenie „ na mocy ” oznacza „od”, „z powodu”, „od” i tak dalej.

Cnota w filozofii

Cnota była tematem, do którego filozof Arystoteles bardzo się odwoływał, który dokonał rozróżnienia między cnotami intelektualnymi a cnotami etycznymi (lub moralnymi), a stanem idealnym jest umiar, który leży pośród wad i nadmiaru.

Cnota intelektualna jest tym, co rodzi się i rozwija dzięki wynikom uczenia się i edukacji, a cnota moralna nie jest w nas generowana przez naturę, jest wynikiem nawyku, który czyni nas zdolnymi do czynienia prawych czynów.

Dla Arystotelesa nie ma wrodzonych cnót, wszystkie nabyte przez powtórzenie czynów, które generują obyczaje, a te działania, aby wygenerować cnoty, nie powinny ani odbiegać ani od braku, ani od nadmiaru, ponieważ cnota polega na właściwym pomiarze, daleki od obu skrajności.

Według Platona każdy segment duszy musi działać zgodnie z cnotą, która mu odpowiada. W ten sposób określa się działanie człowieka.

Zobacz także: znaczenie ludzkich cnót.

Cnoty kardynalne i teologiczne

W religii chrześcijańskiej cnoty są skatalogowane jako cnoty teologiczne, teologiczne lub nadprzyrodzone, takie jak wiara, nadzieja i miłość oraz cnoty kardynalne, to jest roztropność, umiarkowanie, męstwo i sprawiedliwość.

Zgodnie z doktryną chrześcijańską Bóg daje człowiekowi pewne cnoty do działania jako Jego Syn i do życia obfitego.