Anacoluto

Czym jest Anacoluto:

Anacoluto jest postacią języka w języku portugalskim, która konfiguruje podział struktury składniowej zdania.

Sklasyfikowany jako figurka budynku, anacolute składa się z „łamanego wyrażenia”, zwykle wtedy, gdy cel lub przedmiot danego zdania jest prezentowany przed resztą zdania.

Anacolute usuwa funkcję składniową terminu lub wyrażenia w zdaniu, zmieniając jego strukturę. Z reguły „przerwy” w tych frazach są wykonywane za pomocą przecinków.

Przykład: „Za każdym razem, gdy przyjeżdżam, wypełniasz mnie pocałunkami”.

W powyższym przykładzie na początku zaimek „I” można uznać za przedmiot modlitwy. Ale kiedy wprowadzany jest nowy okres, „za każdym razem, gdy przyjeżdżam”, oczywiste jest, że temat jest ukryty „za każdym razem, gdy przyjeżdżam”. Zatem „ja” na początku zdania nie ma funkcji składniowej w modlitwie.

Anacoluto jest często używany w języku ustnym, prawdopodobnie z powodu jego poczucia nagłej zmiany linii myślenia mówcy podczas zdania, powodując zbudowanie zdania, które wykracza poza reguły zgodności składni i werbalnej, na przykład.

Kiedy anacoluto jest stosowane w języku pisanym, ta figura mowy może służyć podkreśleniu charakteru lub idei, która jest ujawniana w mowie. Ponadto anacolute działa również jako mechanizm przekazujący poczucie spontaniczności w tekście.

Etymologicznie „anacoluto” wywodzi się z łacińskiego anacoluthon, który z kolei wywodzi się z greckiego anakólouthos, które można dosłownie przetłumaczyć jako „nie podążanie drogą”.

Dowiedz się więcej o znaczeniu liczb językowych.