Kontekst
Co to jest kontekst:
Kontekst to zestaw elementów fizycznych lub sytuacyjnych, które pomagają odbiorcy wiadomości zrozumieć go.
Elementy te charakteryzują tekst, który jest komunikacją pomysłów wyrażonych za pomocą słów pisanych.
Związek między tekstem a kontekstem ma zasadnicze znaczenie dla zrozumienia przekazu. Kiedy czytelnik zaczyna czytać tekst, pierwszą rzeczą, którą robi, nawet jeśli nieświadomie, jest próba zrozumienia, do czego odnosi się treść. W miarę postępu czytania niektóre elementy pomagają zrozumieć, który temat jest poruszany. Ten zestaw elementów daje nazwę kontekstu .
Typy kontekstów
Oto przykłady głównych typów kontekstu:
Kontekst produkcyjny
Zestaw elementów rozpatrywanych przez nadawcę wiadomości podczas tworzenia tekstu. W tym sensie uwzględnia się zarówno rzeczywistość nadawcy, jak i odbiorcę wiadomości. Aspekty takie jak cel komunikacyjny, grupa docelowa, miejsce, w którym tekst zostanie przesłany, społeczno-kulturowa rzeczywistość nadawcy / odbiorcy są przestrzegane.
Kontekst produkcji umożliwia wystawcy rozwiązanie tego samego problemu na różne sposoby.
Zobacz poniżej kilka przykładów i zobacz, jak tę samą wiadomość można przekazać inaczej, zgodnie z celem autora:
Przykład: Przyjdź i odwiedź pizzerię, którą otworzyli w okolicy.
- Cel komunikacji: informacyjny
- Grupa docelowa: przyjaciel
- Miejsce podania tekstu: sms / celular
- Rzeczywistość emitenta: mieszkaniec regionu
- Rzeczywistość odbiorcy: mieszkaniec regionu
Przykład: Przyjdź i poznaj najnowszą pizzerię w okolicy!
- Cel komunikacji: kampania informacyjna / marketingowa
- Grupa docelowa: ogół społeczeństwa
- Miejsce podania tekstu: broszura
- Rzeczywistość emitenta: właściciel pizzerii
- Rzeczywistość odbiorcy: potencjalny klient / mieszkaniec regionu
Kontekst językowy
Zestaw właściwości językowych towarzyszących tekstowi lub mowie.
Przykład: Dzisiaj Carla jest na czas.
Użycie przysłówka „dziś” kontekstualizuje nawyk i wskazuje, że Carla zwykle nie jest punktualna.
Kontekst pozajęzykowy
Zestaw czynników zewnętrznych względem tekstu lub dyskursu (przedział wiekowy, czas, miejsce, czas, grupa społeczna, środowisko fizyczne itp.), Które pomagają zrozumieć emitowany komunikat.
Przykład: ogień!
Dzięki kontekstowi pozajęzykowemu można zrozumieć, czy użycie słowa wystąpiło na przykład w sytuacji pożaru lub w klasie strzeleckiej.
Kontekst historyczny i kontekst społeczny to dwa najbardziej istotne konteksty pozajęzykowe. Spójrzmy trochę więcej na ich temat:
Kontekst historyczny
Wskazuje okoliczności lub fakty związane z chwilą pewnego czasu, jako scenariusz polityczny, społeczny, kulturowy i gospodarczy.
Przykład: Oświecenie jest ruchem filozoficznym, literackim i intelektualnym, który broni wiary w rozum ludzki i naukę. Pojawiło się w czasie przełomów technologicznych, takich jak wynalezienie silnika parowego, i nastąpiło w okresie przejściowym między feudalizmem a kapitalizmem.
Kontekst historyczny pomaga zrozumieć historyczną koniunkturę związaną z ruchem.
Kontekst społeczny
Jest to zestaw czynników społecznych, takich jak rodzaj środowiska, rodzaj języka, klasa społeczna, warunki ekonomiczne, poziom wykształcenia, relacje międzyludzkie itp., Które są związane z integracją jednostki w społeczeństwie.
Przykład: Chłopiec mieszkał w biednej dzielnicy na przedmieściach, z dala od centrum miasta, i przez to ponad połowę dnia spędzał w transporcie publicznym.
Kontekst społeczny wskazuje warunki społeczne, w których dziecko żyje.
Brak kontekstu
Brak kontekstu może sprawić, że komunikacja stanie się dwuznaczna, a nawet wątpliwa, jak widzimy w tych przykładach:
Przykład: co za piękne wakacje!
Bez kontekstu nie można zrozumieć prawdziwego znaczenia tego wyrażenia. Ponieważ nie ma elementu fizycznego lub sytuacyjnego (okoliczności, klimat, lokalizacja, nastrój nadawcy wiadomości, warunki, w których się wyraził itp.), Nie można wiedzieć, czy święta były naprawdę wspaniałe lub czy wyrażenie przedstawia bardzo źle doświadczenie wyrażone przez ironię.
Przykład: Moja korona jest piękna!
Biorąc pod uwagę brak kontekstu, nie można być pewnym znaczenia tego wyrażenia. Słowo „korona” może odnosić się albo do przedmiotu ozdobnego charakterystycznego dla rodziny królewskiej, albo do osoby w średnim wieku lub starszej.
Wstępna informacja o kontekście, na przykład krótki opis ceremonii koronacyjnej, z obecnością królów i królowych, środowiska monarchicznego itp. prowadziłoby do pewnego sensu tego słowa.
