Znaczenie fizyki kwantowej

Czym jest fizyka kwantowa:

Fizyka kwantowa jest teoretyczną gałęzią nauki, która bada wszystkie zjawiska zachodzące w cząsteczkach atomowych i subatomowych, to znaczy równe lub mniejsze niż atomy, takie jak na przykład elektrony, protony, cząsteczki i fotony.

Wszystkie te mikrocząstki nie mogą być badane z punktu widzenia fizyki klasycznej, ponieważ nie podlegają wpływom praw, które je tworzą, takich jak grawitacja, prawo bezwładności, działanie i reakcja, i tak dalej.

W przeciwieństwie do fizyki klasycznej, fizyka kwantowa jest klasyfikowana jako „nieintuicyjna”, co oznacza, że ​​w tej dziedzinie pewne rzeczy są prawdziwe, nawet jeśli wydają się nieintuicyjne . W rzeczywistości, ponieważ uważa się to za nieintuicyjne, fizyka kwantowa stała się znana jako „fałszywa teoria ”.

Ta rewolucyjna teoria współczesnej fizyki, znana również jako mechanika kwantowa, pojawiła się w pierwszych latach XX wieku, a fizyk Max Planck (1858–1947) był jednym z pionierów w rozwijaniu podstawowych zasad, fizyka klasyczna. Planck był odpowiedzialny na przykład za stworzenie „stałej Plancka” (E = hv).

Jednak to Albert Einstein, twórca teorii względności, po raz pierwszy ochrzcił równanie kwantowe Plancka (łacińskie słowo oznaczające „ilość”). Kwant jest odniesieniem do fizycznego zdarzenia kwantyzacji, które polega na natychmiastowej zmianie elektronów zawierających minimalny poziom energii na wyższy, jeśli jest ogrzewany.

Mimo że teoria fizyki kwantowej koncentruje się na zjawiskach mikroskopowych, są one odzwierciedlone we wszystkich aspektach makroskopowych, ponieważ wszystkie rzeczy we wszechświecie są zbudowane z cząsteczek, atomów i innych cząstek subatomowych.

W XX wieku kilku naukowców i fizyków przyczyniło się do rozwoju fizyki kwantowej, takich jak: Werner Heisenberg (1901-1976), Louis de Broglie (1892-1987), Niels Bohr (1885-1962), Erwin Schrodinger (1887) - 1961), Max Born (1882 - 1970), John von Neumann (1903-1957), Richard Feynman (1918 - 1988), Wolfgang Pauli (1900-1958), między innymi.

Od tego momentu fizyka kwantowa stała się podstawową teorią kilku innych dziedzin fizyki i chemii, takich jak fizyka atomowa, fizyka jądrowa, fizyka molekularna, chemia kwantowa, fizyka cząstek i tak dalej. W rzeczywistości zasady fizyki kwantowej są również stosowane w różnych sektorach ludzkiej wiedzy, rewolucjonizując nie tylko nauki ścisłe, ale także nurty filozoficzne .

Główny związek między fizyką kwantową a koncepcjami filozoficznymi i duchowymi, według zwolenników tej relacji, jest w stanie przypadku i niepewności tej teorii, która mówi, że możliwe jest posiadanie dwóch różnych i równoczesnych sytuacji dla danego ciała subatomowego.

Ta zasada została zaobserwowana w fizyce kwantowej z tak zwanej „dualności falowo-cząstkowej”, to znaczy, gdy cząstka zachowuje się jak cząstka, a teraz jako fala, to stwierdzenie to jest całkowicie nieprawidłowe w fizyce klasycznej.

Począwszy od tego pomysłu, na przykład, istnieje kilka teoretycznych hipotez badawczych, takich jak „teoria różnych światów”, która mówi, że możliwe jest posiadanie kilku alternatywnych rzeczywistości dla każdej osoby.

Dowiedz się więcej o fizyce.

Fizyka kwantowa i duchowość

Ta relacja jest kontrowersyjna, ponieważ polega na debacie między dwoma odrębnymi jądrem, z których jedna jest tworzona przez tych, którzy bronią prawdy o kwantowym wpływie w płaszczyźnie duchowej, a druga całkowicie zaprzecza użyciu mechaniki kwantowej jako sposobu wyjaśniania duchowości.

Dla tych, którzy bronią istnienia związku między fizyką kwantową i duchową, moc myśli ludzkiej może wywierać wielką władzę nad indywidualną rzeczywistością każdej osoby, będąc przy właściwych wskazaniach zdolnymi do zmiany świata na jego dookoła.

Fizyka kwantowa i myśl

Kilku światowej sławy fizyków odnosi zasady fizyki kwantowej do teorii o ludzkiej świadomości i potędze myśli jako „konstruktora” rzeczywistości.

Krótko mówiąc, ludzki umysł miałby głęboką zdolność wpływania na rozmieszczenie mikrocząstek atomowych wokół ludzi, jak się zachowują i jak konstruują rzeczywistość każdej jednostki. Dla uczonych, którzy wierzą w tę ideę, intencje ludzi wpłyną na budowę rzeczywistości.