Populizm
Czym jest populizm:
Populizm to koncepcja charakteryzująca sposób, w jaki władca rządzi, wykorzystując strategie i zasoby, które mają na celu zdobycie powszechnego poparcia i pewności siebie, zwłaszcza wśród klas w najtrudniejszej sytuacji.
Podczas kampanii wyborczej populistyczny przywódca z reguły zyskuje zaufanie mas (klasy średnie i niższe), opierając się na prostej, charyzmatycznej, bezpośredniej i osobistej mowie, rezygnując z pośrednictwa partii politycznych.
Inną uderzającą cechą dyskursu przywódcy populistycznego jest myśl, że jest on w stanie rozwiązać wszystkie problemy kraju, delegitymizując pozostałe instytucje demokratyczne i partie polityczne oraz podejmując środki autorytarne. Te z kolei są uprawnione przez ludzi, którzy nawet nie zdają sobie sprawy, że jest zdominowany.
W przeszłości populistyczna polityka była obecna głównie w Ameryce Łacińskiej, osiągając szczyt między latami 30. a 70. Ta forma rządu jest często powszechna w krajach o dużych różnicach społecznych, które charakteryzują się wysokim poziomem ubóstwa i ubóstwa.
Pomimo „obrony” interesów klasy robotniczej i biedniejszych, populizm nie jest związany wyłącznie z lewicowymi nurtami polityczno-ideologicznymi. W rzeczywistości wielu populistycznych przywódców ma prawicowe ideologie polityczne. Prezydent Jânio Quadros jest jednym z największych przedstawicieli prawicowego populizmu w Brazylii.
Wśród niektórych narodów Ameryki Łacińskiej, w których obecna była polityka populistyczna, podkreślamy: Argentyna (Juan Perón); Ekwador (José María Velasco); Kolumbia (Gustavo Rojas Pinilla); i Boliwia (Victor Paz Estenssoro).
W Stanach Zjednoczonych w 2016 r. Kampania prezydencka Donald Trump uznana została za populistyczną, głównie ze względu na ton politycznego dyskursu „my” (Trump sprzymierzeni z ludem) i „oni” (reszta partii politycznych, wszystkie z nich jako uszkodzony).
W literaturze populizm reprezentuje trend estetyczny, w którym autor stara się badać tematy związane z codziennym życiem najprostszych i pokornych ludzi, a ta opowieść jest charyzmatycznie przedstawiona.
Ludność w Brazylii
Jednym z głównych przykładów populistycznej polityki w Brazylii był rząd byłego prezydenta Getúlio Vargasa (1930-1945 i 1951-1954), popularnie znany jako „ojciec biednych”.
Populizm Vargasa opierał się na podżegającym i charyzmatycznym dyskursie, który podkreślał potrzebę zatwierdzenia praw pracowniczych, co wzbudziło sympatię znacznej części mas.
W Brazylii inni sławni populistyczni politycy to: Anthony Garotinho, Leonel Brizola, Luiz Inácio Lula da Silva i Paulo Maluf.
Charakterystyka populizmu
- Obecność charyzmatycznego i medialnego lidera;
- Potrzebujesz zdobyć zaufanie wielkich mas;
- Prosty, bezpośredni i popularny dialog między władcą a ludem;
- Korzystanie z ogromnej oficjalnej reklamy (radia, gazety, czasopisma, stacje telewizyjne, sieci społecznościowe itp.);
- Ataki i delegitymizacja innych partii politycznych i łańcuchów ideologicznych partii politycznych.
