Papirus

Co to jest Papirus:

Papirus jest naturalnie występującą rośliną w pobliżu rzek Afryki i Bliskiego Wschodu, ale można go znaleźć w niemal każdym zakątku świata. Składa się z surowca do produkcji papieru papirusowego, używanego głównie przez starożytnych Egipcjan jako nośnik do pisania.

Papirus ( Cyperus papirus ) jest rośliną wodną z rodziny cyperaceae, z cienkimi, długimi i elastycznymi łodygami, używaną ponad 40 wieków przed erą chrześcijańską w Egipcie, a później przez Rzymian, Greków, Arabów itd.

Wśród różnych zastosowań papirusu produkcja „papieru” z łodygi tej rośliny jest jedną z najbardziej znanych.

W starożytnym Egipcie papier papirusowy wykonano w następujący sposób: łodygi pocięto w celu usunięcia zielonej kory, a następnie zwinięto w bardzo drobne kawałki. Następnie szkiełka były mokre, ułożone poziomo, a druga warstwa w pozycji pionowej, tworząc wątek.

Wreszcie, włókna macierzyste zostały zmiażdżone drewnianym młotkiem, aktywując naturalną gumę zawartą w roślinie. Po ciągłym ściskaniu, biciu, polerowaniu i suszeniu „liście” papirusu były gotowe do pisania. W sumie proces wytwarzania papirusu trwał średnio od 6 do 10 dni.

Papirus i pergamin

Jak widać, papirus jest wykonany z włókien łodygi rośliny, które noszą tę samą nazwę, co ten „papier”. Technika uzyskania liścia papirusu została opracowana przez starożytnych Egipcjan, ponad 3000 lat przed Chrystusem.

Pergamin jest uważany za „ewolucję” papirusu. W przeciwieństwie do papirusu, ten rodzaj „papieru” wykonano ze skóry owiec, cieląt i owiec, które potraktowano wapnem i rozciągnięto do wyschnięcia.

Uważa się, że zwój pojawił się około 2 wieku pne w regionie Pergamon (obecnie znany jako Bergama, Turcja).

Podobnie jak papirus, wyprodukowanie pergaminu nie było łatwym zadaniem. Jednak ta ostatnia ma wiele zalet w porównaniu z metodą stosowaną przez Egipcjan.

Zwoje mają większą elastyczność i siłę i mogą być ponownie użyte. Teksty zapisane na zwojach, w przeciwieństwie do papirusów, można wymazać za pomocą specjalnego sprzętu, który zdrapuje skórę.

Papirus i zwoje były szeroko stosowane jako podstawa pisania aż do połowy ósmego wieku, kiedy to papier zaczął być popularny w Europie, technika, która została już odkryta i wykorzystana przez Chińczyków od drugiego wieku.

Dowiedz się więcej o znaczeniu pergaminu.