Rozwój embrionalny

Co to jest rozwój embrionalny:

Jest to badanie embriologii nad rozwojem osobnika z procesu jego zapłodnienia i tworzenia zygoty (komórki jajowej) do konstytucji jego organów, kości, tkanek i innych części ciała podczas ciąży.

Etapy rozwoju embrionalnego

W procesie tworzenia jednostki istnieje kilka ważnych faz, które określają ich rozwój. Procesy te są inicjowane przez zapłodnienie i zapłodnienie dwóch gamet: samicy i samca, które przekształcają się w pojedynczą komórkę: zygotę .

Od zapłodnienia komórka pochodzi z kilku ważnych faz, które określają jej DNA, oprócz rozwoju narządów i innych części ciała.

Funkcje plemników i jaj w procesach zapłodnienia i zapłodnienia

Gameta męska, znana jako plemnik (lub SPTZ), ma haploidalne przedjądro, czyli ma tylko jeden zestaw materiału genetycznego, odpowiedzialny za tworzenie zarodka. Ten zestaw genetyczny nazywany jest chromosomem .

Struktura plemnika: męska gameta

Żeńska gameta, znana jako oocyt wtórny, jest również haploidalna i przenosi drugą połowę materiału genetycznego odpowiedzialnego za tworzenie zarodka.

Mikroskopijny widok wtórnego jaja, żeńskiej gamety, otoczony plemnikami.

Formacja Zygoty

Podczas wchodzenia do kanału pochwy plemniki mogą gromadzić (lub łączyć) oocyt wtórny. Ten akt zapłodnienia nazywany jest kariogamią, czyli związkiem męskich i żeńskich gamet.

Ale aby narodziny embrionu miały miejsce, konieczne jest zapłodnienie jaja. Następnie, po połączeniu nasienia z wtórną komórką jajową, następuje proces zapłodnienia: połączenie żeńskiego przedjądrza z męskim przedjądrzem, które występuje w rurce macicy, blisko jajnika.

Przez to zapłodnienie wyłania się zygota (lub komórka jajowa): komórka diploidalna, z dwoma materiałami genetycznymi dostarczonymi przez przedjądrza męskie i żeńskie.

Komórka Zygota w procesie zapłodnienia między przedjądrzami męskimi i żeńskimi.

Poznaj specyfikę komórki Zygoty i dowiedz się więcej o nawożeniu.

Rozszczepienie i Morula

Z materiałem genetycznym dwóch gamet, zygota wchodzi w proces rozszczepiania (lub segmentacji), budowany przez mitozę, gdzie cytoplazma zarodka jest dzielona na dużą skalę, tworząc małe zarodkowane i identyczne komórki, zwane blastomerami .

Faza rozkładu, w której zygota ulega mitozie.

Pod koniec rozszczepienia następuje faza Morula: pierwszy etap embriogenezy lub pierwsza istotna faza rozwoju zarodkowego. W tym kroku tworzy się stały materiał z 12 do 32 blastomerami, zawierający całe DNA danego osobnika.

Morula występuje trzy do czterech dni po zapłodnieniu i jest odpowiedzialny za przenoszenie embrionu do macicy, inicjując fazę Blastophle .

Zobacz więcej na temat znaczenia mitozy i DNA.

Faza Blastula

Tutaj zaczyna się zmiana struktury komórek. Blastomery zaczynają migrować na peryferie, tworząc ścianę komórkową zwaną blastodermą, tworząc wewnętrzną jamę zwaną blastocelą, wewnątrz masywnego materiału utworzonego w fazie Morula.

Blastomery migrują na obrzeża i tworzą jamę blastocelową

Blastula jest uważana za drugi etap embriogenezy, w której zarodek przechodzi proces nidacji, utrwalając się w macicy.

Po utworzeniu blastuli i procesie zagnieżdżania blastocele ulega procesowi inwazji lub epibolii, tworząc nową wnękę zwaną Archentern . Ta wnęka jest również odpowiedzialna za tworzenie przewodu pokarmowego, inicjując etap Gastrula.

Formacja Gastrula: proces inwazji endodermy.

Dowiedz się więcej o procesie Nidation.

Faza żołądkowa

W tym trzecim etapie embriogenezy otwarta przestrzeń w archentern, zwana blastpore, jest odpowiedzialna za powstanie jednego końca przewodu pokarmowego: ust (protostomia) lub odbytu (deuterostomia).

Na tym etapie znajdujemy również trzy różne warstwy komórek (lub ulotki zarodków), z których każda odpowiada za odrębne funkcje w rozwoju zarodka:

Ektoderma : warstwa zewnętrzna, odpowiedzialna za tworzenie archentera;
Mesentoderm : wywodzi się z endodermy (zewnętrznej powierzchni gastruli i wytwarza skórę i centralny układ nerwowy istoty) i mezodermy (utworzonej przez komórki mezenchymu, które powodują powstanie innych narządów wewnętrznych)

Przykład ulotek zarodkowych

Faza neurulacji (neurula)

W tej fazie rozpoczyna się morfogeneza, czyli embrion zaczyna przybierać kształt dziecka. Tutaj tkanki komórkowe ektodermy, mezodermy i endodermy łączą się i tworzą histogenezę i organogenezę, procesy, w których tkanki komórkowe zaczynają tworzyć organy, kości i inne części ciała.

W fazie Neurulacji istnieją:

cewa nerwowa: odpowiedzialna za powstanie układu nerwowego jednostki;
koelom: struktura, która wywodzi się z jamy piersiowej i jamy brzusznej;
struna grzbietowa: oś podparcia występująca w zarodku tylko u zwierząt akordowych (ryb, płazów, gadów, ptaków i ssaków). Taśma grzbietowa służy jako szablon dla kręgosłupa, zwapniając się i zastępując kręgosłup po kilku miesiącach ciąży;
archent: wywodzi się z przewodu pokarmowego.

Tworzenie załączników embrionalnych

Podczas tworzenia ulotek zarodkowych (ektodermy, endodermy i mezodermy) oraz w procesie Nidation powstają przywiązania embrionalne: struktury, które powstają z zewnętrznych warstw komórkowych i spełniają ważne role w czasie ciąży, takie jak:

płyn owodniowy obecny w worku owodniowym, który chroni zarodek przed uderzeniami i nie pozwala na odwodnienie płodu;
vitelline sac : struktura, która służy do odżywiania embrionu i wspomaga krążenie krwi na początku ciąży;
sznury : bezpośrednio połączone z tkanką macicy, odpowiedzialne za tworzenie łożyska.

Problemy w fazie neurologicznej: choroby nerwowe

Faza neurulacji ma ogromne znaczenie, głównie w tworzeniu układu nerwowego bytu. Dlatego, gdy niektóre procesy, takie jak inwazja, nie są zakończone na tym etapie, mogą powodować słabe formowanie się organów.

Niektóre choroby, takie jak bezmózgowie, encephalocele lub melomeningocele, są przykładami błędów w procesach cewy nerwowej.

Na przykład bezmózgowie spowodowane jest brakiem zamknięcia cewy nerwowej. Gdy tak się dzieje, płód nie rozwija w pełni narządów mózgu i jamy czaszki, które w konsekwencji są narażone na działanie płynu owodniowego, co dodatkowo pogarsza problemy układu nerwowego zarodka.

Komórki macierzyste

Na pierwszym odpowiednim etapie embriologii ( morula ) komórki (blastomery) mnożą się, ale nie mają jeszcze definicji tego, co stworzą w czasie ciąży.

Ponieważ nie mają specyficznej roli w rozwoju embrionalnym, są nazywane komórkami macierzystymi .

Te embrionalne komórki macierzyste są okresowo wykorzystywane w badaniach, analizowane pod kątem testów i możliwych leków na liczne choroby, takie jak rak.

Dowiedz się więcej o: