Melancholia

Czym jest melancholia:

Melancholia oznacza stan głębokiego smutku i apatii nieustannie odczuwanej przez kogoś.

Melancholia jest rodzajem depresji i ma te same objawy: osoba nie jest zainteresowana niczym wokół siebie, żadne wydarzenie nie przynosi przyjemności ani radości, a życie nie jest interesujące.

Jest to termin wywodzący się z greckiej melancholii, wyrażający uporczywy smutek, często bez wyraźnego powodu.

Fizycznie stan melancholii znajduje odzwierciedlenie w wyglądzie zawsze ubitym, wychudzonym i spojrzeniu utrwalonym w nieskończoności.

Grecki lekarz Hipokrates, w V BC, określił melancholię jako „czarną żółć”, jeden z czterech humorów ciała, które w ich teorii składają się z krwi, fleugmy, żółtej żółci i czarnej żółci. Dla Hipokratesa planeta Saturn wywarła wpływ na nastrój jednostki i spowodowała, że ​​śledziona wydaliła nadmiar żółci, powodując melancholię.

W psychiatrii melancholia jest zespołem psychicznym charakteryzującym się uczuciem impotencji, bezużytecznością, negatywnymi myślami, trudnościami z koncentracją, brakiem apetytu, niepokojem, bezsennością i ciągłymi ideami śmierci. Melancholia jest jednym z objawów psychozy maniakalno-depresyjnej.

Dla Freuda melancholia jest stanem emocjonalnym podobnym do procesu żałoby, ale nie charakteryzuje go żadna strata. Melancholia może wystąpić bez określonej przyczyny.

W romantyzmie melancholia była cenionym stanem emocjonalnym, ponieważ reprezentowała doświadczenie wzbogacające duszę.

W charakterystyce typ melancholijny jest jednym z czterech typów osobowości, naznaczonych małym spontanicznym temperamentem, z wieloma negatywnymi emocjami.