Jiu Jitsu

Czym jest jiu jitsu:

Jiu Jitsu to japońska sztuka walki, która wykorzystuje wiele różnych technik i ciosów, aby pokonać lub unieruchomić przeciwnika.

Etymologicznie, japońskie wyrażenie jiu jitsu może być dosłownie tłumaczone jako „sztuka miękkości” lub „technika miękkości”, odniesienie do charakteru i filozofii tej sztuki walki: równowaga i całkowita kontrola ciała.

Technika i uderzenia Jiu Jitsu

Jiu Jitsu jest sztuką walki używaną pierwotnie w wojnach, gdzie wojownik używa swojej siły poprzez ciosy, które obejmują stawy, wąskie gardła, unieruchomienia, skręty i dźwignie w ciele przeciwnika.

We współczesnej walce jiu-jitsu istnieją pewne oszustwa, które są nieważne, w tym uznanie ich za niesprawiedliwe, takie jak gryzienie, wbijanie palców w oko, docieranie do genitaliów i skręcanie palców przeciwnika, na przykład.

Historia jiu jitsu

Nie jest jasne, gdzie i gdzie pojawiło się jiu jitsu, ale uważa się, że pochodzi ono od kilku różnych ludzi żyjących w regionach od Indii po Chiny, prawdopodobnie między trzecim a ósmym wiekiem.

Jednakże rozwój technik i oszustw jiu jitsu miał miejsce w Japonii, za pośrednictwem szkół samurajów, oficjalnych wojowników tego kraju w czasach feudalnej Japonii.

W tym czasie w Japonii jiu jitsu pojawiło się jako sztuka walki, począwszy od sztywnych technik, takich jak kenjitsu, w których walczący musieli używać broni, takich jak miecze czy sztylety.

Jednak początkowo jiu jitsu było postrzegane jako styl zmarginalizowanej walki. Dopóki mistrz o imieniu Jigoro Kano nie zrewolucjonizował technik walki, przekształcając się w Judo, które wykorzystuje te same zasady walki, co starożytne jiu jitsu.

W Brazylii jiu jitsu zyskało specyficzny styl, znany jako BJJ ( Brazilian Jiu Jitsu ), sport walki walki i samoobrony, które pojawiły się na początku XX wieku od Judo.

Zobacz także znaczenie BJJ.

Jiu Jitsu Tracks

Poziom umiejętności i znajomości technik jiu jitsu jest klasyfikowany wśród zawodników poprzez wykorzystanie różnych utworów, z których każdy reprezentuje czas i umiejętności zawodnika.

Banery symbolizują również system hierarchii, w którym najmniej doświadczeni powinni zawsze szanować najbardziej zaawansowanych w sztuce.

• Biały - dla każdego wieku;

• Szary - od 4 lat do 6 lat;

• Żółty - od 7 do 15 lat;

• Pomarańczowy - od 10 do 15 lat;

• Zielony - od 13 lat do 15 lat;

• Niebieski - różni się od potencjału sportowca, zwykle ćwiczącego od półtora roku do dwóch lat i od 16 lat;

• Fioletowy - różni się od potencjału sportowca, zwykle 2 lata i od 16 lat;

• Brązowy - różni się od potencjału sportowca, zazwyczaj półtora roku, od 18 lat;

• Czarny - od 19 roku życia;

• Koral - Mistrz;

• Czerwony - Wielki Mistrz.