Figury językowe

Co to są figury językowe:

Dane językowe to zasoby używane w mowie lub piśmie, aby przekazana wiadomość była bardziej wyrazista .

Bardzo ważne jest, aby móc zidentyfikować różne postacie języka, ponieważ w ten sposób można lepiej interpretować różne typy tekstów.

Zrozumienie i wykorzystanie zdjęć w stylu umożliwia najbardziej efektywne wykorzystanie języka jako zjawiska społecznego, pomagając np. Dostrzec symbolikę niektórych rozmów i dzieł literackich.

Postacie mowy można podzielić na: figury słów, figury myślowe i figury konstrukcyjne .

Zobacz także: znaczenie liczb retorycznych.

Słowa Słowa

Catacrese: użycie słowa w sensie przenośnym, ponieważ nie ma odpowiedniego terminu. Np .: „Noga okularów” .
Metafora: ustanawia relację podobieństwa, gdy używa się terminu o innym znaczeniu niż zwykle. Np .: „Dziewczyna jest kwiatem” .
Porównanie: podobnie jak metafora, porównanie to figura mowy używana do opisania podobnej cechy między dwoma lub więcej elementami. Jednak w przypadku porównania istnieje słowo łączące (jak, wygląd, takie, które, więc i tak dalej). Np .: „Jej spojrzenie jest jak księżyc, świeci cudownie”.
Metonimia: logiczne podstawienie słowa na inne podobne. Np. „Wypij kieliszek wina” .
Onomatopeja: imitacja dźwięku. Przykład: „trrrimmmmm” (telefon).
Peryfraza: użycie słowa lub wyrażenia do oznaczenia czegoś lub kogoś. Przykład: „City Light” (Paryż).
Synestezja: mieszanka różnych wrażeń zmysłowych. Np. „Słodki dźwięk fletu” .

Myślące postacie

Antyteza: słowa o przeciwnych znaczeniach. Np .: dobry / zły
Paradoks: odnosi się do dwóch sprzecznych pomysłów w jednym zdaniu lub myśli. Np .: „Nadal pamiętam tę ogłuszającą ciszę”.
Eufemizm: zamiar złagodzenia faktu lub postawy. Np .: „On poszedł do nieba” (umarł).

Sprawdź 10 przykładów eufemizmu.

Hiperbola: celowa przesada. Np. „Martwy sen”.
Ironia: przeciwne stwierdzenie tego, co myślisz. Np .: „To święty!” (Dla kogoś o złym zachowaniu).
Prosopopeja lub personifikacja: przypisywanie właściwych predykatów istot ożywionych istotom nieożywionym. Np. „Słońce jest nieśmiałe” .

Figury konstrukcyjne

Aliteracja: powtarzanie określonego dźwięku w zwrotkach lub frazach. Np .: „Szczur gryzł ubrania ...” .
Anacoluto: zmiana normalnej konstrukcji zdania. „Człowieku, nie wiem, co miałem na myśli . ”
Anafora: celowe powtarzanie słowa lub wyrażenia w celu wzmocnienia znaczenia. Np .: „Nocna góra. Pusta noc. Niezdecydowana noc. Zmieszana noc. Noc patrzy, nawet bez celu . (Carlos Drummond de Andrade).
Elipsa: pominięcie terminu, który można łatwo zidentyfikować. Np. „W ruchu drogowym, samochodach i innych samochodach” . (są).
Pleonazm: powtarzanie terminu, redundancja. Np .: „Up Up” .
Polissíndeto: powtórzenie spójnika między warunkami zdania. Np .: „Ani niebo, ani morze, ani jasność gwiazd” .
Zeugma: pominięcie już wyrażonego już terminu. Np .: „Lubi angielski; I, (niemiecki) smak . ”
Silepse : zgoda z pożądaną ideą, ukrytym terminem, a nie z terminem wyrażenia. Np .: „ piękna (wyspa) Fernando de Noronha ”.