Układ słoneczny

Co to jest układ słoneczny:

Układ Słoneczny jest zbiorem składającym się ze Słońca (które znajduje się w centrum systemu) i dużej liczby innych ciał niebieskich, które krążą wokół niego i są utrzymywane jako fizyczna jednostka przez przyciąganie grawitacyjne.

Orbitujące ciała składają się z ośmiu głównych planet (Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Neptun, Uran), satelitów, planet, Plutona, Eris, Ceres, Makemake i Haumea, których orbity są głównie między orbitami Marsa i Jowisza, a także ogromną ilością komet i meteoroidów. Słońce zawiera 99, 86% całej masy systemu, podczas gdy większość pozostałej masy koncentruje się w Jowiszu.

Do 2006 roku Pluton został uznany za jedną z głównych planet Układu Słonecznego. Jednak po odkryciu w Pasie Kuipera kilku ciał niebieskich o podobnej wielkości (a nawet większych niż Pluton) 24 sierpnia 2006 r. Międzynarodowa Unia Astronomiczna (UAI) postanowiła zaklasyfikować Plutona jako planetę karłowatą.

Kształt układu słonecznego można uznać za kulisty, a wiek układu słonecznego wynosi około 4, 6 miliarda lat. Istnieje kilka teorii na temat jego pochodzenia, ale najbardziej akceptowana jest nowoczesna wersja protossolarnej mgławicy Laplace'a, zgodnie z którą układ słoneczny powstał z fragmentacji wirującego dysku gazowego, który został utworzony przez kurczenie się chmury gaz międzygwiezdny. Badanie składu meteorytów sugeruje, że tworzenie układu słonecznego wiązało się z eksplozją supernowej; po wybuchu substancja o szczególnym składzie chemicznym została wystrzelona z wielką prędkością we wszystkich kierunkach, uderzając w prymitywną mgławicę, która została zmuszona do skurczenia się poza punkt, w którym nie można już przeciwdziałać siły grawitacyjne. W wyniku tego skurczu prymitywna mgławica uległa fragmentacji i spowodowała powstanie układu słonecznego.