Krzyżacki

Czym jest krzyżacki:

Krzyżacki jest męskim przymiotnikiem pochodzącym z łacińskiego teutoni, odnoszącym się do Teutões, germańskiego plemienia, które było dobrze znane od IV wieku. Krzyżacy mogą być synonimami germańskiego, gotyckiego i niemieckiego .

Krzyżacki jest również słowem, które klasyfikuje coś związanego z Zakonem Krzyżackim.

Zakon krzyżacki

Zakon krzyżacki był zakonem wojskowym utworzonym w Palestynie podczas wypraw krzyżowych. Założony przez niemieckich kupców w Akce (1190), jako społeczność szpitalna, stał się 1198 w porządku kawalerii. Zdobył majątek w rejonie Morza Śródziemnego (między innymi w Palestynie, Syrii, Grecji, Sycylii, Apulii i Hiszpanii) oraz we Francji, ale zwłaszcza w Inflantach, Prusach i Niemczech.

Na jej czele stanął Wielki Mistrz nominowany przez Kapitułę Generalną, wspomagany przez pięciu wielkich ministrów. Siedziba Wielkiego Mistrza była najpierw w Akce, a później w Wenecji (1291), Marienburg (1309) i Könisberg (1457).

Krzyżacy uczestniczyli w podboju Prus, gdzie stanowili państwo ze stolicą w Marienburgu w XIV wieku. W XV wieku nastała klęska Zakonu, opozycja szlachty i sektorów burżuazyjnego charakteru, wraz z konfliktem, z jakim stanęła wobec Polski.

Jego władza polityczna została zredukowana do Prus Wschodnich, pod polską suwerennością. Po przejściu na protestantyzm Wielkiego Mistrza Alberta z Brandenburgii w 1525 r. Zakon stracił swój polityczno-wojskowy charakter i został zredukowany do prymitywnej działalności szpitala.

Franciszek I z Austrii, rozwiązany przez Napoleona w 1809 r., Powitał Zakon Krzyżacki pod jego ochroną, gwarantując jego właściwości. Do 1918 r. Arcybiskup austriacki został mianowany Wielkim Mistrzem. W 1929 r. Kapłańska gałąź zakonu krzyżackiego (uznana w XIX w.) Została przekształcona przez papieża w wyłącznie duchowy porządek, przemianowany na „bracia zakonu krzyżackiego Matki Bożej Jerozolimskiej” (z siedzibą w Wiedniu) .

Zakon Krzyżacki, jako zakon świecki, został ponownie utworzony w 1960 r., Kojąco we Frankfurcie.