Stan oblężenia

Co to jest stan oblężenia:

Stan oblężenia to stan wyjątkowy, ustanowiony jako tymczasowy środek ochrony państwa, gdy znajduje się pod pewnym zagrożeniem, takim jak wojna lub klęska publiczna. Ta wyjątkowa sytuacja ma pewne podobieństwa do stanu wyjątkowego, ponieważ pociąga za sobą również zawieszenie wykonywania praw, wolności i gwarancji .

Stan oblężenia ogłasza Prezydent Rzeczypospolitej, po wysłuchaniu opinii Rady Republiki i Krajowej Rady Obrony, żądając od tej ostatniej zgody na ustanowienie takiego reżimu. Może się tak zdarzyć w przypadku potwierdzonej lub rychłej agresji ze strony obcych sił lub w przypadku poważnego zagrożenia lub zakłócenia porządku ustanowionego przez Konstytucję.

Kiedy trwa oblężenie, władza ustawodawcza i sądownicza przekazywana jest władzy wykonawczej jako środek ochrony porządku publicznego. Państwo ma zatem zdolność do ograniczania pewnych swobód swoich obywateli. Niektóre z ograniczeń mogą obejmować: zawieszenie prawa do zgromadzeń, niektóre osoby mogą zostać zobowiązane do pozostania w określonym miejscu, mogą być wymagane towary, interwencja w spółkach świadczących usługi publiczne. Rząd nie może jednak ingerować w prawo do życia, integralności osobistej, zdolności cywilnej, obywatelstwa, wolności religii itp.

Stan oblężenia nie może trwać dłużej niż 30 dni, jednak w przypadku wojny środek ten może zostać przedłużony, gdy trwa konflikt zbrojny. Rozszerzenie tego środka musi zostać zatwierdzone bezwzględną większością głosów przez Kongres Narodowy.

Zobacz także: Znaczenie stanu wyjątkowego.

Status witryny Vargas Era

W drugiej kadencji prezydenta Getúlio Vargasa, podczas rządu konstytucyjnego, ogłoszono stan oblężenia po rewoltach stworzonych przez elementy komunistyczne z pomocą ANL (National Liberating Alliance).

Stan oblężenia okazał się formą obrony przed ruchem komunistycznym, a dzięki tej metodzie Getúlio Vargas zwiększył swoje uprawnienia, z powodzeniem tworząc tzw. Nowe Państwo, które obowiązywało od 1937 do 1945 roku.

Stan oblężenia i stan obrony

Stan oblężenia i stan obrony są dwoma rodzajami stanów wyjątkowych, które mogą być wydane przez Prezydenta Republiki. Jednak przy wielu okazjach stan oblężenia jest realizowany, gdy stan obrony nie był w stanie przeciwdziałać zagrożeniom.

Stan oblężenia jest bardziej skrajną miarą, która w przypadku wojny może zostać przedłużona na czas nieokreślony, co nie ma miejsca w przypadku stanu obrony. Stan obrony nie może trwać dłużej niż 30 dni, a jego przedłużenie może nastąpić tylko raz, na okres nieprzekraczający 30 dni.

Dowiedz się więcej o znaczeniu stanu obrony.