Czarina

Czym jest Czarina:

Czarina (po rosyjsku „carica”) to tytuł nadany cesarzowej Rosji podczas carskiego reżimu, w którym cesarz (car) sprawował władzę absolutną.

Pierwszym carem (z łacińskiego Cezara, co oznacza cesarza) był Iwan III, Wielki (1462-1505). Dziedzictwo Iwana III i jego następców było obszarem rozległym, dobrze zorganizowanym politycznie iz prymatem religijnym wśród ludów prawosławnych.

Rosyjskie tsariny

Rosyjskie Tsarinas odegrały ważną rolę podczas imperium rosyjskiego, wśród nich Elżbieta Pietrowna, Catarina II i Aleksandra Fiodorowna.

Elizaveta Petrovna (1709-1762) była cesarzową Rosji w latach 1741-1762, zastąpiła Iwana VI. Podjął kilka reform: zniósł karę śmierci, założył Uniwersytet Moskiewski i Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu. Głównymi zabytkami zbudowanymi w jego imperium były Pałac Zimowy i Katedra Smolna, oba w Petersburgu. Elizaveta była jedną z najbardziej ukochanych rosyjskich tsarinów.

Katarzyna II (1729-1796) była carską w latach 1762-1796. Stała się znana jako Katarzyna Wielka. Pozostała absolutnym obowiązkiem. Obwieścił Kartę Szlachty, w której zniósł podatki szlachty i rozszerzył ich moce, nazywany „oświeconym despotą”. Odpowiadało to znaczącym filozofom tamtych czasów, takim jak francuski Voltaire i Diderot.

Alexandra Feodorovna (1872-1918) wyszła za mąż za przyszłego cara Mikołaja II Rosji w kaplicy Pałacu Zimowego w Petersburgu w 1894 roku, w tym samym roku, kiedy Mikołaj przejął tron ​​rosyjski. Para miała pięcioro dzieci. Carina była poświęcona rodzinie. 17 lipca 1918 r., Podczas I wojny światowej, cała rodzina Mikołaja II została stracona przez bolszewików, w podziemiach jego rezydencji w mieście Jekaterynburg w centralnej Rosji. Reżim carski został pokonany, Aleksandra Fiodorowna była ostatnią rosyjską carnicą.