Szkoła

Czym jest szkoła:

Jest to instytucja, która zapewnia proces nauczania dla studentów w celu kształtowania i rozwijania każdej jednostki w jej aspektach kulturowych, społecznych i poznawczych .

Słowo szkoła pochodzi z greckiego scholé, co oznacza „czas wolny” - to samo co „czas wolny lub wolny czas”. Znaczenie to wywodzi się z koncepcji szkoły w starożytnej Grecji, która zgromadziła swoich obywateli w wolnym czasie, aby omówić filozofię, ideologie i społeczne praktyki ich codziennego życia.

Powstanie i rozwój szkoły na świecie

W 2000 rpne, w okresie starożytnej Grecji, szkoły miały na celu kształcenie mężczyzn w ich integralnej formacji, to znaczy rozwijanie etyki, myślenia politycznego i wiedzy religijnej.

Jednak wraz z upadkiem starożytnej Grecji do Rzymu w 763 rpne, szkoły zaczęły szkolić mężczyzn z krytycznymi umiejętnościami, poprzez nauczanie filozofii, arytmetyki, polityki i sztuki, gdzie nauczyciel (wielcy filozofowie) zachęcał do budowy ideologie oparte na zachowaniach społecznych w danym czasie, a nie na własnej wiedzy.

Przez cały ten okres szkoła składała się wyłącznie z mężczyzn, uważanych za obywateli grecko-rzymskich, w celu uczynienia z nich władców ludu, polityków lub przedstawicieli religijnych.

Instytucja reprezentowała wymianę konstruktywnych pomysłów, w których ludzie mogli swobodnie rozwijać własne myśli i wnioski.

Obraz przedstawiający grecko-rzymski system edukacyjny.

Zrozumcie wszystko o historii starożytnej Grecji.

Ze społeczną i religijną dominacją Kościoła katolickiego w średniowieczu, prawo do edukacji było ograniczone tylko do elity duchowieństwa, a inne klasy społeczne były wykluczone z jakiejkolwiek wiedzy i nauczania.

Nauczycielami tamtych czasów byli sami zakonnicy, którzy uczyli czytania i pisania na podstawie studiów Kościoła katolickiego. Zajęcia odbywały się w klasztorach, w których dzieci i dorośli dzielili to samo środowisko i nauki.

To z rozwoju gospodarki w tym okresie szlachta zdała sobie sprawę z potrzeby czytania, pisania i liczenia dla swojej działalności. Elita rozumiała, że wraz ze wzrostem kapitalizmu i wzrostem gospodarczym będą potrzebować coraz więcej ludzi wyszkolonych i wykwalifikowanych w obsłudze maszyn i negocjacjach.

Szkoła ma wtedy nowe znaczenie: szkolić pracowników wybranych przez szlachtę do pracy na rynku pracy w celu rozwoju gospodarczego.

Pojawienie się edukacji publicznej na świecie

28 października 1717 r. Ówczesny despot Prus Fryderyk Wilhelm I zarządził obowiązkową edukację dzieci w wieku od 5 do 12 lat w swoim kraju. Jednak ówczesna instytucja szkolna nadal była selektywna, to znaczy tylko kilku uczniów zostało wybranych do uzyskania dostępu do edukacji publicznej.

Jednak największy kamień milowy w historii edukacji publicznej nastąpił podczas rewolucji francuskiej w 1789 roku. W tym roku Francja ustanowiła pierwszą szkołę publiczną z zarządzaniem państwowym dla obywateli francuskich.

Wiele lat później, w 1792 r., Francja zorganizowała kolejny kamień milowy w światowej edukacji: szkoły publiczne zostały uznane za świeckie, to znaczy: wolne od jakichkolwiek wpływów religijnych, głównie Kościoła katolickiego, który do tej pory dominował w ogólnym systemie edukacji.

Szkoła jako prawo wszystkich

Wraz z pojawieniem się szkół publicznych w Europie, inne kontynenty dostosowały swoją edukację na przykładzie europejskim.

Jednak dopiero w XX wieku, właśnie w 1948 r., Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła, że szkoła jest prawem każdej istoty ludzkiej, gwarantowanej przez art. 26 Deklaracji Praw Człowieka, w następujący sposób:

Każdy człowiek ma prawo do edukacji. Instrukcja będzie bezpłatna, przynajmniej w stopniu podstawowym i podstawowym. Edukacja podstawowa będzie obowiązkowa. Instrukcje techniczno-zawodowe będą dostępne dla wszystkich, a także dla szkolnictwa wyższego, opierają się na zasługach.

Po tym dekrecie obowiązkiem państwa było zapewnienie i utrzymanie regularnej edukacji podstawowej, dając rodzicom prawo do wyboru modelu edukacyjnego, który najlepiej pasowałby i miał sens dla ich dzieci.

Rodzaj szkoły

W Brazylii te modele edukacyjne były stopniowo przyjmowane przez lata krajowych i międzynarodowych studiów pedagogicznych. Obecnie szkoły mogą stosować jedną z następujących linii:

Szkoła tradycyjna: jest to najczęstsza linia pedagogiczna w szkołach brazylijskich. Szkoła tradycyjna umieszcza nauczyciela na centralnym poziomie nauczania, jako posiadacza wszelkiej wiedzy, a ucznia jako biernego odbiorcy informacji. Nauczyciel przekazuje nauczanie jasno i ocenia uczniów poprzez testy, zadania i zadania domowe, które działają jak termometr, który ocenia poziom wiedzy zdobytej przez ucznia w każdej dyscyplinie.
Escola Freiriana: ta linia opiera się na teorii jednego z największych brazylijskich pedagogów, Paulo Freire. Szkoła Freiriana opowiada się za krytycznym rozwojem ucznia poprzez praktyczne działania w klasie. Tutaj nauczyciel przedstawia treści swoim uczniom, biorąc pod uwagę ich społeczne, kulturowe doświadczenia jako pojedynczych ludzi, dzięki czemu wzajemne uczenie się nauczyciela i ucznia. Głównym celem szkoły Freiriana jest sprawienie, by uczeń poznał swoją moc transformacji w świecie. Został zaprojektowany tak, aby nie stosować testów ani żadnej innej metody oceny, przestrzegając indywidualnego tempa uczenia się i wizji.
Szkoła Montessoriana : stworzona przez włoską wychowawczynię Marię Montessori, linia Montessoriana ma centralne założenie, że student może zdobywać wiedzę niezależnie, poprzez działania przedstawione przez nauczyciela w klasie. Tutaj nauczyciel jest przewodnikiem i ma na celu pomóc uczniom stworzyć poczucie odpowiedzialności za własną trajektorię wiedzy, skoncentrowaną wyłącznie na rzeczywistości każdego z nich.
Szkoła konstruktywistyczna : w tej linii pedagogicznej, której głównym inspiracją jest Lew Wygotski i Jean Piaget, uczeń jest bohaterem swojego procesu uczenia się. Oznacza to, że edukacja nie jest po prostu przekazem wiedzy, działa jako wsparcie, umożliwiając uczniowi tworzenie i doświadczanie własnego procesu uczenia się. Podobnie jak w szkole Freiriana, nie ma tutaj żadnych testów ani żadnego innego rodzaju oceny.
Waldorf School : jest to system oparty na badaniach Rudolfa Steinera i ma na celu integralny rozwój ucznia, czyli nie tylko jego aspekt intelektualny, ale także aspekt cielesny, duszy i duchowy. Kierunek podany tutaj uczniowi to „edukacja dla wolności”, rozwijająca je w ludzkim sensie, dla pełnego życia społecznego. Nauczyciel jest wybierany, aby towarzyszyć uczniom indywidualnie we wszystkich ich cyklach i nie ma też żadnych ocen.

Pojawienie się szkół w Brazylii

Szkoła w Brazylii zaczęła się od zmysłu religijnego, nadal w Kolonialnej Brazylii. W 1549 r. Towarzystwo Jezusowe, utworzone przez jezuitów, przybyło do Brazylii za pomocą edukacji, aby katechizować Indian, ucząc ich religii katolickiej.

Edukacja w pełnym tego słowa znaczeniu, z umiejętnością czytania i pisania nauk ścisłych i humanistycznych, była skierowana tylko do dzieci portugalskiej arystokracji, która mieszkała w Brazylii lub księży, ważnych osobistości religijnych.

Reprezentacyjny obraz Towarzystwa Jezusowego katechizującego Indian w Kolonialnej Brazylii

Do dziewiętnastego wieku szkoły w Brazylii były instytucjami niesystematycznymi, z tradycyjnym nauczaniem i kilkoma fizycznymi miejscami dla studentów. Tylko w „Era Vargas” szkoła została uznana za prawo dla wszystkich obywateli, gwarantowaną przez konstytucję z 1988 roku.

W XX wieku wielu pedagogów, wraz z Paulo Freire, zmodyfikowało przebieg szkół w Brazylii, wraz z modelami edukacyjnymi, wprowadzając nowe koncepcje do funkcji szkolnych w życiu obywateli.

Funkcje szkoły w kształtowaniu obywatela

Szkoła, podobnie jak rodzina, ma podstawowe funkcje w rozwoju i szkoleniu jednostek jako obywateli, specjalistów, a zwłaszcza jako ludzi. Oprócz praktycznych obowiązków, takich jak umiejętność czytania i pisania, szkoła ma również trzy ważne misje w życiu swoich uczniów:

Socjalizacja : przygotowanie jednostki do życia w społeczeństwie, nauczanie lokalnej kultury, symboli, polityki i języka ojczystego;
Humanizacja : pokazanie jednostkom różnic społecznych, religijnych i kulturowych, umożliwiających im spokojne życie z innymi;
Nauczać : pisać i edukować poznawczo jednostkę, przygotowując ją do świata zawodowego i akademickiego;
Rozwijaj sens krytyczny: przygotuj ucznia do badań, kwestionuj i rozważaj koncepcje społeczne, osobiste i polityczne, buduj własne opinie, unikając możliwej alienacji zdrowego rozsądku.

Podział edukacji podstawowej w Brazylii

W Brazylii podstawowy cykl edukacji dzieli się na:

Edukacja dziecięca: czas trwania 4 lat, z uczniami od 0 do 3 lat;
Przedszkole: czas trwania 3 lata, z uczniami od 4 do 6 lat;
Szkoła podstawowa: czas trwania 9 lat, ze studentami od 6 do 14 lat;
Szkoła średnia: czas trwania 3 lata, z uczniami od 15 do 17 lat;

Każdy cykl może zostać udostępniony przez szkoły państwowe (w zarządzaniu rządem każdego państwa), szkoły miejskie (w zarządzaniu gminami) lub szkoły prywatne (zarządzanie prywatne).

Znaczenie szkoły integracyjnej w Brazylii

Jednym z największych wyzwań stojących dziś przed brazylijskimi szkołami jest włączenie osób niepełnosprawnych. MEC (Ministerstwo Edukacji) i Ustawa o Krajowych Wytycznych Edukacyjnych i Podstawach, edukacja włączająca jest obowiązkowa w Brazylii i obowiązkiem szkół i państwa jest udostępnianie projektów obejmujących działania integracyjne i strategie nauczania, które mogą spełnić wszystkie uczniowie.

Jednak obecny scenariusz wciąż martwi się o włączenie. W wielu szkołach brakuje dobrych udogodnień, a nawet wyszkolonych specjalistów, którzy mogą uczyć i włączać uczniów niepełnosprawnych.

No Party School Movement

Ruch bez szkoły partyjnej został stworzony przez prokuratora Miguela Nagiba w 2004 r., Motywowany jego opinią przeciwko wszelkiej politycznej lub ideologicznej propagacji w szkołach brazylijskich.

Projekt, uważany przez idealizatora za pozarządowy i nienastawiony na zysk, ma na celu stworzenie środków, dzięki którym nauczyciele nie będą przekazywać ani wyjaśniać swoim uczniom swoich opinii moralnych i politycznych, aby nie wpływać na ich własne koncepcje .

Inicjatywa ta stała się ustawą w Rio de Janeiro w 2014 r. (PL 2974/2014) i od tego czasu projekty prezentowano również w innych państwach.

Zobacz także znaczenie: