Ultrasonografia

Co to jest ultradźwięki:

Ultrasonografia jest techniką obrazowania diagnostycznego, która wykorzystuje echa wytwarzane przez odbicia fali ultradźwiękowej podczas przechodzenia przez tkanki badanych narządów.

Sprzęt ultradźwiękowy odczytuje te echa i generuje obraz na monitorze w czasie rzeczywistym.

Jest to jedna z głównych metod diagnostycznych w radiologii i polega na tworzeniu obrazów poprzez fizyczne właściwości dźwięku, umożliwiając lekarzowi wizualizację i badanie wewnętrznych struktur anatomicznych.

Ultrasonografia nie wykorzystuje żadnego rodzaju promieniowania i nie ma skutków ubocznych.

Ultradźwięki definiuje się jako dźwięk, którego fale mechaniczne mają częstotliwości powyżej 20 000 Hz, czyli niesłyszalne dla człowieka. Ultradźwięki wykorzystują częstotliwości od 2 do 18 MHz.

Fale ultradźwiękowe są generowane przez kryształy piezoelektryczne znajdujące się wewnątrz przetwornika, które są zdolne do kurczenia się i rozszerzania po otrzymaniu bodźca elektrycznego, powodując powstanie fal.

Przetwornik jest częścią jednostki ultradźwiękowej, która wchodzi w kontakt z pacjentem, z możliwością przekształcenia energii elektrycznej w mechaniczną.

Konwencjonalna ultrasonografia jest dwuwymiarowa i reprezentuje widok czołowy ciętej powierzchni organizmu, w płaszczyźnie określonej przez położenie i nachylenie przetwornika.

Ultrasonografia dopplerowska

Kolorowa ultrasonografia dopplerowska pozwala na szczegółowe i nieinwazyjne badanie hemodynamiki ciała, w której kierunek przepływu jest kodowany przez kolory niebieski i czerwony, co pozwala zidentyfikować przepływ i kierunek krwi.

Obrazy ruchomych cząstek są uzyskiwane przez emisję impulsów ultradźwiękowych, których echa są przekształcane w kolory, które zależą od kierunku strumienia przenoszonego przez wzrost lub spadek częstotliwości odbicia (efekt Dopplera).