Ultrasonografia
Co to jest ultradźwięki:
Ultrasonografia jest techniką obrazowania diagnostycznego, która wykorzystuje echa wytwarzane przez odbicia fali ultradźwiękowej podczas przechodzenia przez tkanki badanych narządów.
Sprzęt ultradźwiękowy odczytuje te echa i generuje obraz na monitorze w czasie rzeczywistym.
Jest to jedna z głównych metod diagnostycznych w radiologii i polega na tworzeniu obrazów poprzez fizyczne właściwości dźwięku, umożliwiając lekarzowi wizualizację i badanie wewnętrznych struktur anatomicznych.
Ultrasonografia nie wykorzystuje żadnego rodzaju promieniowania i nie ma skutków ubocznych.
Ultradźwięki definiuje się jako dźwięk, którego fale mechaniczne mają częstotliwości powyżej 20 000 Hz, czyli niesłyszalne dla człowieka. Ultradźwięki wykorzystują częstotliwości od 2 do 18 MHz.
Fale ultradźwiękowe są generowane przez kryształy piezoelektryczne znajdujące się wewnątrz przetwornika, które są zdolne do kurczenia się i rozszerzania po otrzymaniu bodźca elektrycznego, powodując powstanie fal.
Przetwornik jest częścią jednostki ultradźwiękowej, która wchodzi w kontakt z pacjentem, z możliwością przekształcenia energii elektrycznej w mechaniczną.
Konwencjonalna ultrasonografia jest dwuwymiarowa i reprezentuje widok czołowy ciętej powierzchni organizmu, w płaszczyźnie określonej przez położenie i nachylenie przetwornika.
Ultrasonografia dopplerowska
Kolorowa ultrasonografia dopplerowska pozwala na szczegółowe i nieinwazyjne badanie hemodynamiki ciała, w której kierunek przepływu jest kodowany przez kolory niebieski i czerwony, co pozwala zidentyfikować przepływ i kierunek krwi.
Obrazy ruchomych cząstek są uzyskiwane przez emisję impulsów ultradźwiękowych, których echa są przekształcane w kolory, które zależą od kierunku strumienia przenoszonego przez wzrost lub spadek częstotliwości odbicia (efekt Dopplera).