Wielki Wybuch

Czym jest Wielki Wybuch:

Wielki Wybuch (lub „Wielki Wybuch”) jest naukową teorią, która próbuje wyjaśnić pochodzenie wszechświata z jego ciągłej ekspansji, która tworzy rosnącą odległość między galaktykami.

Szacuje się, że Wielki Wybuch wydarzył się około 14 miliardów lat temu, kiedy wszechświat zaczął się rozszerzać i tworzyć pierwsze istotne elementy życia.

Uważa się, że czas i przestrzeń, jak również inne wielkości, takie jak siła grawitacji i elektromagnetyzm, również powstały w wyniku Wielkiego Wybuchu.

Według teorii wszechświat był niezwykle gorący i gęsty. Z gęstością skompresowaną tylko w pewnym punkcie, nastąpiło załamanie iw konsekwencji wielkie uwolnienie energii. Ten moment jest znany jako „Wielki Wybuch”.

Po tej „eksplozji” cała energia zaczęła się gwałtownie rozszerzać i przez lata wszechświat zaczął się ochładzać, umożliwiając tworzenie pierwszych elementów, takich jak na przykład wodór.

Wraz z pojawieniem się dużych chmur wodoru stały się one coraz gorętsze i gęste, aż do momentu, gdy zawaliły się i utworzyły pierwsze gwiazdy we wszechświecie.

Opierając się na teorii względności niemieckiego fizyka Alberta Einsteina (1879–1955), oprócz badań astronomów Edwina Hubble'a (1889–1953) i Miltona Humasona (1891–1972), teoria Wielkiego Wybuchu została oficjalnie ogłoszona tylko w 1948.

Dowiedz się więcej o znaczeniu teorii względności.

Amerykański fizyk George Gamow (1904 - 1968) i belgijski ksiądz i astronom Georges Lemaître byli głównymi osobami odpowiedzialnymi za rozwój tej teorii.

Istnieje kilka innych teorii kosmologicznych, które próbują wyjaśnić proces, który dał początek wszechświatowi. Jednak teoria Wielkiego Wybuchu pozostaje najbardziej akceptowaną społecznością naukową.

Zobacz także : znaczenie Wszechświata.