Postacie retoryczne
Czym są figury retoryczne:
Figury retoryczne, znane również jako figury języka, są zasobami językowymi, które pomagają stworzyć figuratywne i ekspresyjne znaczenie przekazywanego komunikatu.
Postacie retoryczne są często używane zarówno w języku potocznym, jak iw tekstach literackich. W rzeczywistości ten zasób jest bardzo przydatny w literaturze, ponieważ odpowiada za pomoc w estetycznej i twórczej konstrukcji dzieła.
Etymologicznie słowo „retoryka” wywodzi się z greckiego retoryka, co oznacza słusznie „sztukę dobrego mówienia”. W starożytnej Grecji używano go do określania sposobu przekazywania pomysłów, opartego na przekonaniu i jasności.
Dowiedz się więcej o znaczeniu Retoryki.
Postacie retoryki można podzielić na trzy kategorie: figury słów, figury myślowe i figury konstrukcyjne . Niektórzy autorzy nadal uważają czwartą kategorię: dane dźwiękowe .
Słowa Słowa
- Catacrese: użycie słowa w sensie przenośnym, ponieważ nie ma odpowiedniego terminu.
- Metafora: ustanawia relację podobieństwa, gdy używa się terminu o innym znaczeniu niż zwykle.
- Porównanie: podobnie jak metafora, porównanie to figura mowy używana do opisania podobnej cechy między dwoma lub więcej elementami
- Metonimia: logiczne podstawienie słowa na inne podobne.
- Onomatopeja: imitacja dźwięku.
- Peryfraza: użycie słowa lub wyrażenia do oznaczenia czegoś lub kogoś.
- Synestezja: mieszanka różnych wrażeń zmysłowych.
Myślące postacie
- Antyteza: słowa o przeciwnych znaczeniach.
- Paradoks: odnosi się do dwóch sprzecznych pomysłów w jednym zdaniu lub myśli.
- Eufemizm: zamiar złagodzenia faktu lub postawy.
- Hiperbola: celowa przesada.
- Ironia: przeciwne stwierdzenie tego, co myślisz.
- Prosopopeja lub personifikacja: przypisywanie właściwych predykatów istot ożywionych istotom nieożywionym.
Figury konstrukcyjne
- Aliteracja: powtarzanie określonego dźwięku w zwrotkach lub frazach.
- Anacoluto: zmiana normalnej konstrukcji zdania.
- Anafora: celowe powtarzanie słowa lub wyrażenia w celu wzmocnienia znaczenia.
- Elipsa: pominięcie terminu, który można łatwo zidentyfikować.
- Pleonazm: powtarzanie terminu, redundancja.
- Polissíndeto: powtórzenie spójnika między warunkami zdania.
- Zeugma: pominięcie już wyrażonego już terminu.
Zobacz także: znaczenie liczb językowych.
