Utylitaryzm

Czym jest utylitaryzm:

Utylitaryzm jest teorią filozoficzną, która stara się zrozumieć podstawy etyki i moralności z konsekwencji działań .

W tym przypadku utylitaryzm polega na przekonaniu, że działanie można uznać za moralnie poprawne, jeśli jego konsekwencje sprzyjają dobru zbiorowemu . Jeśli wynik działania jest negatywny dla większości, jest on klasyfikowany jako naganny moralnie.

Z tego rozumowania utylitaryzm jest przeciwny egoizmowi, ponieważ konsekwencje działań muszą skupiać się na szczęściu określonego zestawu, a nie na indywidualnych i indywidualnych interesach.

Teoria utylitarna była broniona, jako doktryna etyczna, głównie przez angielskich filozofów i ekonomistów Johna Stuarta Milla i Jeremy'ego Benthama w ciągu wieków XVIII i XIX. Jednak myślenie utylitarne było już badane od starożytnej Grecji, głównie przez greckiego filozofa Epikura.

Ponieważ utylitaryzm opiera się na konsekwencjach, nie bierze pod uwagę motywów agenta (czy to dobrych, czy złych), ponieważ działania agenta postrzegane jako negatywne mogą mieć pozytywne konsekwencje i odwrotnie.

Istnieją pewne debaty na temat obowiązku utylitaryzmu, aby objąć tylko konsekwencje, które są bezpośrednio związane z istotami ludzkimi lub ze wszystkimi czującymi istotami, to znaczy, że mają one zdolność odczuwania bólu i przyjemności, jak na przykład niektóre zwierzęta.

Zasady myślenia utylitarnego są stosowane w różnych dziedzinach życia społecznego, takich jak system polityczny, sprawiedliwość, ekonomia, prawo i tak dalej.

Główne podstawowe zasady utylitaryzmu to:

  • Zasada dobrego samopoczucia: celem działania moralnego powinno być dobre samopoczucie na wszystkich poziomach (intelektualnym, fizycznym i moralnym).
  • Konsekwencjonizm: moralność działań jest oceniana przez konsekwencje, które generują.
  • Zasada agregacji: uwzględnia większość osób, odrzucając lub „poświęcając” „mniejszości”, które nie odniosły korzyści w taki sam sposób jak większość. Ta „ofiarna” treść jest często kwestionowana przez przeciwników utylitaryzmu.
  • Zasada optymalizacji: maksymalizacja dobrostanu jest interpretowana jako obowiązek.
  • Bezstronność i uniwersalizm: nie ma różnicy między cierpieniem a szczęściem jednostek, wszystkie są równe przed utylitaryzmem.

Istnieje kilka teorii i linii myślenia, które krytykują zasady utylitaryzmu. Na przykład koncepcja „imperatywu kategorycznego”, opracowana przez niemieckiego filozofa Immanuela Kanta, kwestionuje zdolność utylitaryzmu do niepołączenia się z postawą egoistyczną, ponieważ wszystkie działania i konsekwencje generowane będą zależne od osobistych skłonności.

Zobacz także różnicę między etyką a moralnością a kategorycznymi imperatywami.